ความรักสำหรับสัตว์เข้ารหัสใน DNA ของเราหรือไม่? นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบที่น่าทึ่ง!

พวกเราบางคนชอบสัตว์ขณะที่คนอื่นเกลียดพวกเขา อย่างไรก็ตามนักวิชาการบางคนแนะนำว่าความรักต่อสัตว์นั้นมีมา แต่กำเนิดและ ... เข้ารหัสใน DNA ของเรา!

ในภาพ: เด็กผู้หญิงและสุนัข ภาพถ่าย: Pixabay

ไม่ว่าในกรณีใดผู้เชี่ยวชาญจากสถาบันโรสลิน (มหาวิทยาลัยเอดินบะระ) และวิทยาลัยชนบทของสกอตแลนด์ (SRUC) ดร. ซาราห์บราวน์และศาสตราจารย์อลิสแตร์ลอว์เรนซ์วิเคราะห์ DNA ของอาสาสมัครจำนวน 161 คน ความเกลียดชังต่อพี่น้องน้อยของเรา

ความแตกต่างอยู่ในยีนที่รับผิดชอบในการผลิตฮอร์โมนออกซิโตซินซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นฮอร์โมนของสิ่งที่แนบมาและมีความรับผิดชอบเหนือสิ่งอื่นใดสำหรับการก่อตัวของการเชื่อมต่อทางสังคมระหว่างผู้คน

อย่างไรก็ตามระดับของอุออกซิซินไม่เพียงส่งผลกระทบต่อทัศนคติของคนอื่นเท่านั้น แต่ยังส่งผลต่อทัศนคติต่อสัตว์ด้วยเช่นกัน และนักวิทยาศาสตร์แสดงความหวังว่าการค้นพบนี้จะช่วยพัฒนากลยุทธ์ที่มุ่งปรับปรุงสวัสดิภาพสัตว์

รูปถ่าย: pxhere.com

อาสาสมัครที่มีส่วนร่วมในการทดลองถูกถามเพื่อกรอกแบบสอบถามซึ่งทำให้สามารถระบุทัศนคติต่อสัตว์รวมถึงระดับของการเอาใจใส่ต่อสัตว์ขนยาวและขนนก ปรากฎว่าคนที่แสดงความเห็นอกเห็นใจที่เกี่ยวข้องกับสัตว์มากขึ้นนั้น“ พร้อม” กับยีนเฉพาะรุ่นที่รับผิดชอบการผลิตออกซิโตซิน

มันกลับกลายเป็นว่าผู้หญิงโดยเฉลี่ยรักษาสัตว์ได้ดีกว่าผู้ชายและนั่นคือสาเหตุที่พนักงานส่วนใหญ่ขององค์กรที่ดูแลสัตว์

รูปถ่าย: pxhere.com

อย่างไรก็ตามปัจจัยทางสังคมไม่สามารถลดราคาได้ ยีนเป็นยีน แต่ทัศนคติต่อสัตว์นั้นขึ้นอยู่กับประสบการณ์ชีวิตลักษณะนิสัยและความเชื่อทางศาสนาเป็นหลัก อย่างไรก็ตามนี่เป็นการศึกษาครั้งแรกเพื่อพิสูจน์ว่าพันธุศาสตร์มีความสำคัญเช่นกัน

การศึกษาถูกตีพิมพ์ในวารสารสัตว์

อ่านเพิ่มเติม:
เจ้าของสัตว์เลี้ยง: อาชีพหรือการวินิจฉัย? "